Taki pogląd jak najbardziej zasługuje na akceptację – ważne jest faktyczne działanie takiego podmiotu, niezależnie od tego, czy zakres jego kompetencji został ustalony już przy jego utworzeniu czy też w terminie późniejszym.

Ważną deklarację zawarł Trybunał Sprawiedliwości w jednym z ostatnich orzeczeń w sprawie Adolf Truley GmbH and Bestattung Wien GmbH.120 Potwierdził mianowicie, że pojęcie „potrzeb, których spełnienie leży w interesie publicznym” jest autonomiczną koncepcją prawa wspólnotowego. W omawianym przypadku rzecz dotyczyła usług pogrzebowych – Trybunał orzekł, że chowanie zmarłych może być uznane za spełnianie potrzeb w interesie ogółu, jeśli lokalne władze są zgodnie z prawem obowiązane zorganizować pogrzeb, ponosząc stosowne koszty, jeśli nikt z rodziny lub bliskich nie zajmie się pochowaniem zmarłego w ciągu określonego czasu.

Utworzenie przedsiębiorstwa w celu zaspokajania takich potrzeb nie oznacza, że jedynym i wyłącznym przedmiotem jego działalności jest wykonywanie takiej funkcji. Obok realizacji zadań o cha-rakterze ogólnospołecznym może ono prowadzić działalność gospodarczą na ogólnych warunkach, przy czym nie jest istotne, w jakim rozmiarze działalność ta jest prowadzona. Przepisy dyrektyw nie wymagają, by zaspokajanie potrzeb leżących w interesie publicznym stanowiło główny przedmiot działalności takiego przedsiębiorstwa. Taka sytuacja miała miejsce w sprawie Mannesmann – Państwowa Drukarnia została utworzona w celu wytwarzania oficjalnych dokumentów: blankietów paszportów, praw jazdy, dokumentów tożsamości.