Inny jest bowiem cel tej drugiej instytucji, która będąc jednym z wstępnych etapów postępowania o udzielenie zamówienia ma na celu wyeliminowanie z jego zakresu przedsiębiorców niewiarygodnych i niedających gwarancji prawidłowego zrealizowania umowy. Natomiast celem shortlistingnie jest już badanie spełnienia przez oferentów podstawowych kryteriów „zdolności” do wykonania zamówienia. Dlatego też kryteria te mogą być odmienne, jednak dla zapewnienia zachowania zasady równego traktowania powinny być one podane do wiadomości wszystkim potencjalnym uczestnikom jeszcze w ogłoszeniu. Zamawiający powinien dokonać wyboru oferentów opierając się na kryteriach takich samych dla wszystkich firm i niemających charakteru dyskryminującego. Odpowiednie zastosowanie jedynie kryteriów kwalifikacji stałoby w sprzeczności ze wspólnotową polityką wspierania rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, dyskryminując je w stosunku do potentatów działających na danym rynku. Problematyka ta z uwagi na brak stosownych regulacji i nie do końca jasne stanowisko Trybunału pozostaje otwarta. Dosyć przekonujący wydaje się pogląd Komisji Wspólnot Europejskich, która podaje, że shortlistingpowinien się odbywać poprzez ocenę sytuacji finansowej i potencjału ekonomicznego firm, spełniających warunki minimalne na etapie kwalifikacji.

Należy pamiętać, że w zależności od rodzaju przyjętej procedury proces kwalifikacji przedsiębiorców wywołuje inne skutki. W przypadku procedury otwartej wszystkie podmioty spełniające stosowne wymogi muszą być dopuszczone do udziału w postępowaniu, natomiast w przypadku procedur ograniczonej i negocjacyjnej zamawiający w drodze omówionej wyżej instytucji shortlisting może znacznie zawęzić krąg dopuszczonych kandydatów.