– możliwość wyeliminowania nieefektywnych przedsięwzięć już na etapie wstępnym

– jasność, przejrzystość, krótki czas dokonywania analizy

– dobre uzupełnienie dla wyników oceny dokonanych metodami dyskontowymi

– fakt, że analizę można stosować do bardzo zróżnicowanych typów inwestycji.

Słaba strona prostych metod opłacalności jest z kolei fakt, że analiza nie obejmuje wszystkich aspektów ekonomicznych inwestycji. Ocena przy użyciu metod prostych nie uwzględnia elementu upływającego czasu oraz inflacji.

Metody uwzględniające zmianę wartości pieniądza w czasie

Metody uwzględniające zmianę wartości pieniądza w czasie nazywamy metodami dynamicznymi lub dyskontowymi. Metody te wykorzystują techniki dyskonta, czyli uwzględniają czynnik czasu.

Techniki dyskonta pozwalają sprowadzić strumienie kosztów i przychodów uzyskiwanych w różnych okresach czasowych do porównywalności w danym momencie. Chodzi tu o wartość bieżącą przyszłych strumieni operacyjnych. Wartość dyskontowanych strumieni operacyjnych zależy od sposobu ich rozłożenia w czasie oraz od przyjętego poziomu stopy dyskonta. Jest to nic innego, jak koszt kapitału, czyli stopa zwrotu oczekiwana przez strony finansujące przedsięwzięcie. Wspomniany koszt jest korygowany o ryzyko związane z danym projektem.

W kalkulacji kosztu kapitału najczęściej zastosowanie ma średni ważony koszt kapitału – suma iloczynu kosztu danego składnika kapitału (składnika źródeł finansowani- i jego udziału w kapitale łącznym dla wszystkich rodzajów używanych kapitałów (suma wszystkich źródeł finansowania projektu). W wyznaczaniu kosztu kapitału uwzględnia się inflację.1,3 Podobnie jak w prognozie sprzedaży ważne jest konsekwentne traktowanie skutków inflacji, tj. jeżeli przepływy szacowane są na bazie nominalnej (w cenach bieżących), to powinny być dyskontowane za pomocą nominalnej stopy dyskontowej (uwzględniającą w sobie stopę inflacji). Jeżeli zaś szacowane są na bazie realnej (ceny stał- wówczas stopa dyskontowa winna być realną stopą dyskontową.

Najczęściej stosowane i przydatne metody dyskontowe polegają na obliczeniu wartości następujących wielkości:

– zaktualizowanej netto NPV (net present value),

– wewnętrznej stopy zwrotu IRR (internal rate of retur- badanego projektu inwestycyjnego.

Często obliczana jest również stopa przychody/koszty (B/C). Wartość zaktualizowana netto (NP- obrazuje nam wielkość nadwyżki efektów z tytułu inwestycji nad nakładami inwestycyjnymi. Efekty oraz nakłady rozpatruje się w wymiarze strumieni operacyjnych. Efekty oraz nakłady z różnych okresów doprowadza się do porównywalności dyskontując strumienie pieniężne na moment bazowy, tj. na moment rozpatrywania projektu inwestycyjnego. Możliwe są trzy przedziały wartości NPV: