W większości badanych szpitali o zróżnicowaniu płac w momencie obejmowania stanowiska decydują formalne kwalifikacje. Dlatego przy braku odpowiednich środków zdarza się, że wszyscy młodsi asystenci, asystenci, pielęgniarki i położne, nawet z różnym doświadczeniem zawodowym otrzymują jednakowe stawki zasadnicze, a różnice kwotowe między wymienionymi grupami są niewielkie, np. pielęgniarka oddziałowa – 1204 zł, lekarz młodszy asystent – 1048, lekarz asystent – 1160, lekarz starszy asystent 1244, kierownik pracowni – 1267.

Motywacyjny charakter nadaje się zwykle podwyżkom wynagrodzeń przez ich powiązanie z oceną pracy. W większości SP ZOZ nie było jednak takich podwyżek, motywacyjnego charakteru nie miały bowiem podwyżki wywalczone przez pielęgniarki i określone ustawowo w jednakowej wysokości 203 zł. Z motywacyjnego punktu widzenia podwyżki te wprowadziły nawet więcej zamieszania niż korzyści. Związki zawodowe, a w ślad za nimi pracownicy uwierzyli w argumenty rządu, że środki na nie mają pracodawcy i skierowali swoje niezadowolenie, a w wielu przypadkach także pozwy sądowe przeciwko dyrektorom SP ZOZ. Klimat wytworzony wokół podwyżek płac, które nie wszędzie zostały wypłacone, z pewnością nie motywował do efektywnej pracy, gdyż podważone zostało zaufanie do pracodawcy.

Dyskusyjna jest natomiast skuteczność motywowania w kierunku podwyższania kwalifikacji poprzez ukończenie studiów przez pielęgniarki i zdobywanie stopni na-ukowych przez lekarzy. Chociaż większość badanych szpitali stosuje tego typu mo-tywacje, zainteresowani różnie je odczuwają. Powszechnie wykorzystuje się prze-szeregowania, które w niewielkim stopniu podwyższają place. Z powodu braku środków nie stosuje się natomiast jednorazowych nagród, które mają większe znaczenie motywacyjne. W przeciwieństwie bowiem do sektora przedsiębiorstw, gdzie prawie każdy szef firmy ma do swojej dyspozycji fundusz nagród, wśród badanych SP ZOZ tylko w kilku tworzono taki fundusz. Jego wysokość przeważnie była jednak symboliczna, np. w jednym ze szpitali w województwie kujawsko-pomorskim wynosiła miesięcznie 5 tys. zł, przy zatrudnieniu około 800 osób personelu medycznego, a w jednym ze szpitali warszawskich 100 tys. zł rocznie. Pracownicy większości placówek nie mogą więc również liczyć na dodatkową motywację.