Efektem takiej zmowy jest wyeliminowanie konkurencji po stronie dostawców i podział zysku między uczestników porozumienia. Dlatego też unormowania zarówno organizacji międzynarodowych, jak i regulacje krajowe zmierzają do ograniczenia takich praktyk. W przypadku zamówień publicznych jest to o tyle ważne, że często w grę wchodzą ogromne kwoty.

Odrębne unormowania rynków zamówień publicznych związane są również z potrzebą chronienia słusznych interesów oferentów. W dziedzinie zamówień, jak już wcześniej wspomniano przy charakterystyce rynków publicznych, stałą ekonomiczną przewagę na rynku ma zamawiający, który często dysponuje znacznymi środkami o charakterze publicznym. Dla zrównoważenia tej pozycji regulacje dotyczące tej sfery działania administracji publicznej wprowadzają szereg zasad zapobiegających nierzetelnemu traktowaniu uczestników przetargów. Jedną z najważniejszych reguł jest zasada uczciwej konkurencji. Stanowi ona podstawę zarówno ponadnarodowych, jak i wielu krajowych unormowań dotyczących rynków zamówień publicznych. Ma ona na celu zapobieżenie ograniczaniu swobody dostępu do rynku i przeciwdziała wykorzystywaniu pozyq’i monopolistycznej sprzyjając efektywnemu wydatkowaniu środków publicznych. Konkurencja realnie sprzyja tworzeniu warunków do wyboru przez zamawiającego najkorzystniejszej oferty i pobudza uczestników postępowania do wzajemnego konkurowania. Gwarantuje podmiotom działającym na rynku zamówień publicznych najszerszą z możliwych swobodę działania i dokonywania wyboru. Zauważyć również należy, że – odmiennie niż podmioty

o charakterze prywatnym – organy administracji publicznej w zasadzie nie są jednostkami uprawnionymi do powoływania się w swoich działaniach na zasadę wolności gospodarczej. Dlatego też sposób ich funkcjonowania na rynku musi podlegać odrębnym unormowaniom, niż te, które odnoszą się do przedsiębiorców.