Mimo znaczenia zawodu w procesie pracy, w polskiej polityce zatrudnienia i płac nie pełni on pierwszoplanowej roli, ponieważ o pozycji pracownika w hierarchii społecznej i wysokości dochodów decyduje stanowisko pracy. Pracownik tego samego zawodu wyuczonego może zajmować podrzędne, niskopłatne stanowisko pracy lub stanowisko eksponowane i ono decyduje o jego randze zawodowej. Sytuacja ta kształtuje się odmiennie w krajach UE, w których dany zawód i związane z nim kwalifikacje określają charakter przyszłej pracy, dostępne stanowiska pracy i związane z nimi wynagrodzenie. Nie jest to regułą, gdyż – podobnie jak w Polsce – pracownicy wybierają własną drogę rozwoju i nie każdy wykonuje wyuczony zawód, ale posiadanie
i wykonywanie danego zawodu w dużym stopniu wyznacza jego pozycję zawodową. Można oczekiwać, że również w Polsce posiadanie zawodu będzie stawało się coraz ważniejszym aspektern pracy, zwłaszcza dla pracowników podejmujących zatrudnienie poza Polską, w innych krajach Unii Europejskiej.
Nie tylko pojęcie zawodu, ale również pojęcie pracy ludzkiej jest niejednakowo rozumiane i różnie określane. Jego interpretacja zależy od dziedziny wiedzy, która je bada, etapu rozwoju, potrzeb gospodarczych i zainteresowań badaczy.
Pojęcie pracy i jej znaczenie podlega stałym przemianom. W miarę postępu technicznego zmienia się metoda jej wykonywania, w miarę zmiany stosunków społecznych zmienia się stosunek do pracy. Przed omówieniem perspektyw zmian zachodzących w pracy i powstawania nowych zawodów przedstawione zostaną jej historyczne przemiany.