Ponadto poszczególne postanowienia GPA (art. IX i XIII) zezwalają na takie formułowanie kryteriów, które uwzględniają pewne cele społeczne, o ile oczywiście warunki zawarte w specyfikacjach nie będą sprzeczne z zasadą niedyskryminacji.

Przy omawianiu praktycznego aspektu funkcjonowania przepisów zamówień publicznych należy pamiętać o tym, iż w przypadku prawa wspólnotowego ich rozwój i istnienie miało miejsce na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Wraz z upływem czasu zmieniała się koncepcja dotycząca miejsca i roli samych zamówień publicznych. Początkowe regulacje miały na celu otwarcie rynków poszczególnych państw członkowskich – był to czas, kiedy sposób udzielania zamówień był traktowany jako przeszkoda na drodze do utworzenia wspólnego rynku. Wiązało się to z systemami preferencji krajowych obowiązujących w państwach członkowskich. Podejście Komisji Wspólnot Europejskich i samego Trybunału Sprawiedliwości było dosyć restrykcyjne i nie zezwalało na postrzeganie instytucji zamówień jako instrumentu do osiągania określonych celów •- innych niż te związane z zasadą efektywnego wydatkowania środków publicznych. Jednak na przestrzeni ostatnich kilku lat podejście to zaczyna w pewien sposób ewoluować w przeciwnym kierunku, czego przykładem może być Zielona Księga Komisji Wspólnot Europejskich. Można to dostrzec zwłaszcza na przykładzie polityki ochro-ny środowiska.

W najnowszych komunikatach interpretujących dopuszczalność kryteriów społecznych oraz kryteriów ochrony środowiska we wspólnotowym prawie zamówień publicznych Komisja Wspólnot Europejskich stara się przedstawić swój pogląd na możliwość brania pod uwagę polityki społecznej w procedurze zamówień publicznych.