Prawo wspólnotowe – zdaniem Komisji – stwarza pewne możliwości uwzględniania kryteriów społecznych przez zamawiających. Można wykluczyć z udziału w przetargu przedsiębiorców, którzy byli już uznani za winnych przestępstwa popełnionego w związku z prowadzoną działalnością – taki czyn może dotyczyć również naruszenia norm prawa o charakterze społecznym (warunki pracy i płacy, dyskryminacja ze względu na płeć itp.). Zamawiający mogą również ustalać takie warunki wykonania umowy, które nakazywałyby dostosowanie się do pewnych kryteriów społecznych, o ile oczywiście nie doszłoby do naruszenia norm prawa wspólnotowego. Ponadto aspekty społeczne mogą być uwzględniane w specyfikacji przedmiotu zamówienia lub na etapie kwalifikacji oferentów, pod warunkiem że nie dojdzie do złamania zasady równego traktowania. Najszersze możliwości mają zamawiający przy udzielaniu zamówień objętych jedynie przepisami TWE – tutaj dopuszczalność stosowania aspektów społecznych jest duża, o ile pozostają one w zgodzie z normami traktatowymi.

W prawie wspólnotowym trudno pogodzić instrumentalne traktowanie zamówień publicznych z funkcjonowaniem wspólnego rynku. Uwzględnianie działań społecznych charakterystycznych dla danego państwa może bowiem utrudniać uczestnictwo oferentów pochodzących z innych państw członkowskich, a płynność kryteriów społecznych może się przekładać na protekcjonizm wobec przedsiębiorców danego regionu czy kraju. Dopuszczalność stosowania kryteriów społecznych w prawie wspólnotowym wiąże się nieuchronnie z inną ogólniejszą kwestią: synergią częściowo niespójnych polityk wspólnotowych – w tym konkretnym przypadku znaczeniem rozwoju polityki społecznej dla interpretacji i stosowania zasad wspólnego rynku.