W projektach inwestycyjnych takim zdarzeniem może być ukończenie projektu według prawa budowlanego, czyli pozwolenie na użytkowanie lub ukończenie projektu w sensie ekonomicznym czyli projektach deweloperskich na mocy umowy najmu.

W roli poręczyciela mogą wystąpić również banki (art. 5 ust. 2 pkt 8 Prawa bankowego). Udzielanie poręczeń jest bowiem czynnością bankową. Jako poręczyciel może wystąpić również Skarb Państwa, co opisane jest w ustawie z 8 maja 1997 r.

o poręczeniach i gwarancjach’udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne. Warunki i tryb rozdzielania tych poręczeń określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1997 roku. W roli poręczyciela może wystąpić też jednostka samorządu terytorialnego, np. gmina. Za cudzy dług można poręczyć bez wiedzy dłużnika, np. na podstawie zlecenia osoby trzeciej.

Przedmiotem poręczenia może być także zobowiązanie poręczyciela (podpo- ręczenie). Innym rodzajem poręczenia jest poręczenie zwrotne. W umowie tego rodzaju poręczyciel zabezpiecza roszczenie zwrotne poręczyciela, jakie przysługuje poręczycielowi wobec dłużnika głównego w sytuacji, gdy poręczyciel zaspokoił wierzyciela zamiast dłużnika głównego.

Poręczyciel wstępuje w prawa wierzyciela zaspokojonego do wysokości spłaty dokonanej za dłużnika i może żądać od dłużnika głównego wszystkiego, co sam świadczył za dłużnika. Zobowiązanie poręczyciela wygasa wskutek:

– upływu terminu, na jaki było udzielone lub ziszczenie się warunku rozwiązującego, o czym była mowa wcześniej (w projektach deweloperskich może to być, jak już wspomniano, tzw. ekonomiczne ukończenie projektu, czyli wydanie lokalu najemcy)

– spłaty długu przez któregokolwiek z dłużników solidarnych

– odnowienia zobowiązania dłużnika lub przejęcie długu przez osobę trzecią, chyba że poręczyciel wyraził zgodę na trwanie poręczenia

– umorzenia zobowiązania wobec dłużnika bez względu na przyczynę

– wygaśnięcia zobowiązania dłużnika głównego z innych przyczyn

– zwolnienia poręczyciela z zobowiązania przez wierzyciela.