Można stwierdzić, że uregulowania odnoszące się do towarów powinny być oceniane w świetle art. 28 TWE, a te dotyczące usług w świetle innych odpowiednich postanowień traktatowych. Specyfikacja techniczna dotycząca określenia rodzaju używanych rur powinna być zweryfikowana przy zastosowaniu art. 28 TWE, a nie przepisów dotyczących swobodnego przepływu usług i to tylko na tej podstawie, że głównym przedmiotem zamówienia są roboty budowlane. Reguła ta ma jednak zastosowanie tylko wtedy, gdy dostarczane w ramach kontraktu na usługi produkty stanowią „towar” w rozumieniu art. 28 TWE, a nie są to „rzeczy”, które są nieodłącznie związane z pojęciem usługi.

Nie jest jednak zupełnie jasne, jak dalece środki, które mają na celu uprzywilejowanie krajowych dostawców, mogą być uznane za dyskryminujące w sposób pośredni towary pochodzenia zagranicznego. Problem ten był rozważany w sprawie Lottomatica, która dotyczyła udzielenia zamówienia na komputeryzację włoskiego systemu loterii narodowej, włączając w to dostawę sprzętu komputerowego i oprogramowania. Komisja Wspólnot Europejskich podniosła zarzut, że akt prawny ograniczający krąg uczestników przetargu jedynie do firm, które stanowiły własność Skarbu Państwa Włoch stanowi naruszenie art. 28 TWE. Trybunał orzekł, że działanie takie, polegające na ograniczaniu dostępu do procedur udzielania zamówień publicznych, stanowi naruszenie między innymi art. 49 TWE, ponieważ ma ono na celu uprzywilejowanie przedsiębiorstw włoskich, ale nie rozważał jednak kwestii ewentualnego naruszenia art. 28 TWE, ponieważ Komisja nie wyjaśniła, w jaki sposób środek ten ograniczałby użycie towarów pochodzących z innych państw członkowskich.