W finansowaniu projektów deweloperskich na zasadach „project finance” typowe umowy pośrednictwa obejmują w szczególności poszukiwanie najemców przez wyspecjalizowaną firmę zewnętrzną oraz poszukiwanie źródeł finansowania.

Dzięki takim umowom spółka celowa nie musi budować od razu własnych służb marketingowych. Umowa pośrednictwa w odniesieniu do poszukiwania najemców powinna wykluczać konflikt interesów. Należy więc z punktu widzenia spółki celowej unikać angażowania takich firm pośrednictwa, które są zatrudnione przez konkurencję. Podstawą zatrudnienia firmy pośrednictwa są jej dotychczasowe osiągnięcia w pozyskiwaniu najemców w innych projektach. Te referencje związane z już zrealizowanymi projektami powinny być przedmiotem analizy ze strony spółki celowej.

Umowa pośrednictwa powinna przede wszystkim zawierać określenie stawek prowizji za znalezienie najemców oraz sposoby płatności wynagrodzenia za znalezienie źródeł finansowania. Wynagrodzenie może przysługiwać też firmie pośredniczącej za przedłużenie przez najemców umów najmu. Spółka realizująca projekt powinna określić podstawowe parametry zewnętrznych umów najmu, a więc minimalny okres obowiązywania umowy najmu oraz minimalne stawki czynszu i ewentualnych upustów, a także kwestie pokrywania lub nie przez najemców kosztów eksploatacji. Można w umowie zaznaczyć także warunek, aby najemca miał odpowiedni rating inwestycyjny. Firmie pośredniczącej nie wolno bez upoważnienia spółki celowej zmieniać ww. warunków, gdyż to może zburzyć całą konstrukcję finansową projektu, redukując spodziewane przychody. Wynagrodzenie prowizyjne obowiązuje też przy poszukiwaniu źródeł finansowania. Może się tym zając także firma poszukująca najemców.