Taka szacunkowa wartość zamówienia może być też określana na podstawie szacunkowej łącznej wartości podczas 12 miesięcy następujących po wykonaniu pierwszej usługi, względnie w czasie realizacji umowy, jeżeli trwa dłużej niż 12 miesięcy. Podobne postanowienia zawiera dyrektywa 93/36 dotycząca zamówień na dostawy. Powyższe unormowania oznaczają, że w przypadku powtarzalnych zamówień za podstawę obliczenia wartości szacunkowej bierze się sumę wartości odrębnych zamówień tego samego rodzaju udzielonych w terminach wyżej opisanych, powiększoną o przewidywalny wzrost cen i jeżeli łączna wartość zamówień w ciągu roku przekracza kwotę progową, każde ze zsumowanych zamówień podobnych powinno być udzielane zgodnie z dyrektywą, co jednak nie oznacza, że muszą być udzielone w ramach jednego postępowania przetargowego. Podobnie w przypadku zamówienia podlegającego odnowieniu – każde takie „przedłużenie” dla celów obliczania wartości szacunkowej traktowane jest jak jedno nowe, odrębne zamówienie, których suma decyduje o wartości zamówienia za dany okres.

Ponadto dyrektywa 93/36 w art. 5 ust. 4 i dyrektywa 92/50 w art. 7 ust. 4 jednoznacznie stwierdzają, że jeżeli planowane zamówienie tego samego rodzaju dostaw lub usług może doprowadzić do udzielenia zamówienia jednocześnie w odrębnych częściach, dla celów określenia, czy zamówienie jest objęte dyrektywą przyjmuje się szacunkową wartość wszystkich części.

Dyrektywy nie określają, co należy rozumieć przez „podobne” dostawy czy usługi. Wydaje się, że są to te usługi i dostawy, które mogą być w zasadzie dostarczone przez tego samego usługodawcę lub dostawcę, choć mają nieco odmienne przeznaczenie (na przykład materiały biurowe) lub gdy są przeznaczone do identycznego lub podobnego użytku.

Dyrektywa 93/37 nie zawiera jednak podobnych uregulowań dotyczących zasad agregacji jak dyrektywy 93/36 i 92/50 i ewentualne dzielenie jednego zamówienia na kilka części podlega ogólnemu zakazowi z art. 6 ust. 4 tejże dyrektywy.