Prawne ograniczenia w równym dostępie do udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego wiążą się z tym, że jeżeli w państwie podmiotu zamawiającego istnieją określone obowiązkowe standardy, których brak w państwie oferenta chcącego brać udział w przetargu, to najpraw-dopodobniej oferowane przez niego produkty czy usługi nie będą mogły być wprowadzone na rynek innego państwa, albowiem najczęściej nie będą odpowiadały warunkom w takich standardach określonych. Nieco inaczej będzie się kształtowała sytuacja w przypadku „dobrowolnych” standardów, gdzie teoretycznie produkty z innych państw czy regionów będą miały swobodny dostęp na rynek zamówień, jednak podmioty zamawiające niejako „przyzwyczajone” do określania przedmiotu zamówienia poprzez odniesienie do tych nieobowiąązkowych norm mogą w sposób dyskryminacyjny traktować oferty zagranicznych przedsiębiorców tworząc handlowe bariery dostępu do udziału w postępowaniu. Natomiast z technologicznymi ograniczeniami możemy się spotkać w przypadku, gdy w kilku państwach istnieją odmienne obowiązkowe lub nie standardy odnoszące się do tych samych produktów.

Podejmowanie kroków mających na celu wyeliminowanie barier związanych z treścią specyfikacji technicznych ma na celu zrównanie szans przedsiębiorców z wszystkich państw członkowskich. Takie działania przybierają przede wszystkim formę tworzenia jednolitych europejskich standardów lub określania minimum przesłanek jakie dany produkt czy usługa muszą spełniać. Duże znaczenie dla usuwania barier w dostępie do rynku zamówień publicznych miała również ogólna reguła z orzeczenia Cassis de Dijon, zgodnie z którą wszystkie towary, które są zgodnie z prawem produkowane w jednym państwie członkowskim i tam też są sprzedawane, zasadniczo mogą być wwożone i sprzedawane we wszystkich pozostałych państwach członkowskich.