Przykładem humorystycznym jest określenie, które można spotkać w przedsię-biorstwach „operator płaszczyzn poziomych” – zamiast sprzątacz, czy „kreator smaku” – zamiast kucharz. Pracownicy poprzez zmianę nazwy dążą do podwyższenia prestiżu własnego zawodu. Tendencja ta ma także źródło w różnych poziomach kwalifikacji, mistrzowie w zawodzie chcą się wyróżniać nazwą.
Zmiany nazw zawodów i wprowadzanie nazw obcojęzycznych Obok nowych zawodów powstało nowe nazewnictwo zawodów starych oraz podwójne nazewnictwo. Dla tego samego zawodu często stosowane są dwie nazwy – polska
i angielska. W Polsce rozpowszechnia się zwłaszcza zwyczaj wprowadzania anglo-języcznej nomenklatury zawodów. Rozpowszechniony jest pogląd, że anglojęzyczne nazwy podnoszą prestiż pracownika i zwiększają rangę zawodu, stwarzają wrażenie nowoczesności i postępu oraz podkreślają kosmopolityczny charakter zawodu.