Wyobraźmy sobie najpierw sytuację, w której przedsiębiorstwo mające kłopoty z wierzycielami posiada jednocześnie atrakcyjne aktywa (atrakcyjne wydziały produkcyjne produkujące wyroby i usługi, na które jest popyt, atrakcyjne rynkowo nieruchomości), dzięki którym możliwe jest powołanie nowych podmiotów realizujących nowe przedsięwzięcia. Cały proces powołania tych spółek oparty jest na aparacie analitycznym stosowanym w finansowaniu na zasadach „project finance”. W wyniku realizacji przedsięwzięć w nowych spółkach o charakterze celowym, wyłonionych z macierzystego przedsiębiorstwa, mogą powstać nowe i rentowne podmioty gospodarcze. Nie mają one obciążeń z przeszłości. Możliwe staje się pozyskanie do tych nowych podmiotów inwestorów z zewnątrz, co byłoby trudne, jeżeli proces pozyskiwania inwestorów dotyczyłby całego macierzystego przedsiębiorstwa. Inwestorzy mogliby obawiać się tutaj obecnych problemów i obecnych wierzycieli. Nowe firmy powoływane do realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych startują do dalszej działalności bez obciążeń z przeszłości, bez kompleksów.
Macierzysta firma, z której wyłoniły się nowe i rentowne podmioty, może z czasem zbyć posiadane przez siebie udziały w tych przedsiębiorstwach i poprawić tym samym swą sytuację finansową. Kandydatami do nabycia tych udziałów są np. inni udziałowcy tych spółek realizujących przedsięwzięcie, czyli inni sponsorzy projektu. Jeśli realizacja projektu inwestycyjnego na zasadach „project finance” wypadnie pomyślnie, to wtedy macierzysta i zarazem sponsorująca projekt firma może, sprzedając udziały w spółce realizującej projekt, podreperować swoje finanse i zredukować zadłużenie u swych wierzycieli.
Leave a reply