Finansowanie spółek specjalnego przeznaczenia powołanych specjalnie do realizacji danego kontraktu przebiega według pewnego schematu:
– podpisanie przez firmę macierzystą kontraktu z odbiorcą (tutaj bardzo ważne znaczenie ma odpowiednie sformułowanie kontraktu, zabezpieczające interesy firmy macierzystej oraz sprawdzenie wiarygodności finansowej odbiorcy: kontrakt powinien dawać możliwość cesji praw z kontraktu na inny podmiot)
– powołanie przez firmę macierzystą spółki celowej i cesja na nią przez macierzyste przedsiębiorstwo praw z kontraktu za zgodą odbiorcy. Spółka celowa jest nowym podmiotem funkcjonującym bez obciążeń z przeszłości
– podpisanie przez spółkę celową i macierzystą firmę umowy na wykonanie przedmiotu kontraktu wykonawcą jest firma macierzysta
– pozyskanie finansowania przez spółkę celową
– wykonanie przedmiotu kontraktu,
– rozliczenie się po wykonaniu kontraktu spółki celowej i firmy macierzystej
– spłata zobowiązań finansowych spółki celowej.
Wykonanie kontraktu zgodnie z warunkami dowodzi zdolności istniejącej sprawności technicznej i organizacyjnej macierzystego przedsiębiorstwa. Fakt terminowego wykonania kontraktu uwiarygodnia go w oczach kontrahentów, daje szanse na nowe kontrakty. Z punktu widzenia instytucji finansującej zasadne jest sprawowanie zewnętrznej kontroli nad wydatkowaniem środków z kredytu tak, aby były one przeznaczone wyłącznie na realizację kontraktu przez spółkę celową
i firmę macierzystą. Nadzór ten może sprawować zewnętrzna firma – tzw. audytor techniczny, stosuje się tu też rachunki „escrow”. Obok kierunków wydatkowania środków, taki audytor sprawuje kontrolę postępu realizacji kontraktu. W sytuacji problemów z realizacją kontraktu, które mogą skutkować ze strony odbiorcy naliczeniem kar umownych lub, co gorsza, możliwością odstąpienia od umowy, instytucja finansująca może rozważyć w porozumieniu ze spółką celową dokończenie kontraktu przez inny podmiot z uwzględnieniem aktualnego stanu zaawansowania prac.
Leave a reply