Kry-teria te winny być sprecyzowane w miarę dokładnie, tak by uniknąć wszelkich wątpliwości – nie wystarcza ogólne wskazanie, że zamówienie zostanie przyznane w oparciu o wybór oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. Podane wcześniej jednakowe kryteria dają takie same szanse – z formalnego oczywiście punktu widzenia – wszystkim zainteresowanym przedsiębiorcom.
Przy wyborze oferty najkorzystniejszej zamawiający powinien brać pod uwagę jedynie te kryteria, o których poinformował oferentów. Ich wybór nie może być dowolny i zależny od uznania podmiotu zamawiającego – muszą mieć charakter obiektywnych, nie naruszających zasady równego traktowania wszystkich przedsiębiorców i winny być stosowane w ten sam sposób wobec wszystkich ofert. W przeciwnym wypadku mielibyśmy do czynienia z naruszeniem zasady równego traktowania wszystkich uczestników. Stosując wyłącznie wcześniej podane kryteria unika się sytuacji, w której dany oferent nie wiedział o jednym z kryteriów i w związku z tym nie mógł się do niego ustosunkować, lub takiego wypadku, w którym określony przedsiębiorca wiedząc o innych potrzebach zamawiającego „wyszedł im naprzeciw” przedstawiając swoje propozycje z uwzględnieniem tych informacji, które nie były udostępnione innym firmom. Zamawiający nie może do oceny ofert stosować innych dodatkowych kryteriów, nawet jeżeli po otwarciu ofert uświadomił sobie, iż pominął jakieś jedno istotne. Celem takich unormowali jest dokładne poinformowanie potencjalnych kontrahentów, które cechy będą brane pod uwagę jako priorytetowe i naruszenie tych przepisów stanowić będzie nie tylko naruszenie zasady równości, ale i zasady przejrzystości procedur. Zgodnie z powyższym przyjęcie jako jedno z kryteriów oceny ofert subiektywnej oceny członków komisji przetargowej stanowiłoby naruszenie zasady równości, dopuszczałoby bowiem do głosu osobiste preferencje oceniających.
Leave a reply