Poręczyciel

W przypadku jednoczesnego funkcjonowania w projekcie kilku poręczycieli, odpowiadają oni za swe zobowiązania jako współdłużnicy solidarni. Moment zaciągnięcia zobowiązania z tytułu poręczenia nie ma przy tym znaczenia.

Jak zaznaczono, zakres odpowiedzialności poręczyciela zależy od zakresu zobowiązania, do którego odnosi się poręczenie. Nie może wykraczać poza zobowiązanie główne. Wszelkie czynności między wierzycielem i dłużnikiem, które prowadzą do ograniczenia zobowiązania poręczyciela, są ważne bez względu na formę i zgodę samego poręczyciela. Wynika to z artykułu 879 k.c. Jednocześnie, zwiększenie zobowiązań poręczyciela może następować tylko za jego zgodą w formie pisemnej. Poręczyciel może w ramach poręczenia cywilnego podnieść wszystkie zarzuty w stosunku do wierzyciela, zarówno wynikających z poręczenia, jak i z innych tytułów.

Kolej teraz na poręczenie wekslowe. Z punktu widzenia wystawcy poręczenia, jest to silniejsze zobowiązanie, niż poręczenie oparte na prawie cywilnym. Dzieje się tak z uwagi na samodzjelny, nieakcesoryjny charakter zobowiązania poręczyciela wekslowego (awalisty). Poręczenie wekslowe jest zobowiązaniem samodzielnym i niezależnym od zobowiązania głównego. Poręcznie wekslowe (awa- jest to zobowiązanie osoby trzeciej, albo osoby już podpisanej na wekslu, do zapłacenia całości lub części sumy wekslowej w przypadku, gdy osoba, za którą jest udzielone poręczenie, nie wykupiła weksla. Zgodnie z art. 30 Prawa wekslowego-” poręczenie wekslowe zabezpiecza zapłatę weksla a nie wierzytelności, która była podstawą wypełnienia weksla.

Poręczenie wekslowe zazwyczaj udzielane jest poprzez napisanie słowa „poręczam” i umieszczenia podpisu na przedniej stronie weksla. Już jednak sam podpis na przedniej stronie, bez żadnej wzmianki, uważa się za poręczenie za wystawcę (art. 31 Prawa wekslowego).