Kiedy mamy do czynienia ze słabą wolą?

Tworzy się w ten sposób rejestr dłużników niewypłacalnych. Na zakończenie tego rozdziału jeszcze jedna refleksja. Każdy czytelnik może w tym miejscu zadać pytanie: dlaczego pomimo coraz doskonalszych metod zarządzania ryzykiem, nowych źródeł informacji (prasa, Interne- wciąż wiele projektów inwestycyjnych kończy się niepowodzeniem. Dzieje się tak zazwyczaj albo z powodu ignorancji z zakresu strukturalizowania i zarządzania projektami inwestycyjnemu, albo z powodu słabej woli negocjatorów' Z ignorancją mamy do czynienia wtedy, gdy osoby odpowiedzialne za pizygotowanie i zarządzanie projektem, lub osoby podejmujące decyzje odnośnie sfinalizowania projektu, są nieświadome ryzyka i problemów oraz nie mają wiedzy i umiejętności do przeprowadzenia odpowiednich analiz, bądź nie widzą takiej konieczności. Ze słabą wolą mamy do czynienia wtedy, gdy pomimo wiedzy fachowej i doświadczenia, osoby odpowiedzialne za przygotowanie i zarządzanie projektem nie przestrzegają opisanych wyżej zasad zarządzania ryzykiem (np. doboru partneró- i wybierają drogę „na skróty”. Osoby te działają pod presją kontrahentów i przełożonych, dążąc do szybkich efektów („udało się w obiecanym szefowi czasie zawrzeć wszystkie umowy niezbędne do realizacji projektu”). Nie zawsze potrafią w negocjacjach powiedzieć „nie” i bronić swych racji wewnątrz instytucji w stosunku do kontrachentów. Często w imię świętego spokoju idą na różne „kompromisy” i godzą się w umowach towarzyszących projektowi na różne, nie zawsze rozsądne zapisy, aby jak najszybciej zawrzeć umowę. Nie dostrzegają też luk w dokumentacji projektu. Źle kończą się niestety decyzje podejmowane pod presją czasu i chęci osiągnięcia korzystnego wyniku finansowego lub przypodobania się przełożonym, wbrew opisywanym wcześniej regułom. Reguły te dotyczą wszystkich stron projektu. Ostatnią przyczyną niepowodzenia projektu jest zwykła nieuczciwość. Ale niniejsza pozycja, choć byłoby to ciekawe, nie traktuje o przestępstwach gospodarczych.”