Nazwy zawodów tworzyły się w Polsce, podobnie jak w innych krajach, najczęściej w powiązaniu z: i> procesem pracy (oracz), > wytwarzanym wyrobem (wędliniarz),
> narzędziami pracy (tokarz, operator obrabiarek). Nowe zawody i ich nazwy powstawały stopniowo, w miarę zmian stosowanych kryteriów tworzenia. Nazwy wiążące się z wykonywaną pracą i charakteryzujące ją zastępowane są wspólnym określeniem operator, np. operator maszyn tkackich (dawniej tkacz) lub monter, np. monter kamiennych elementów budowlanych (dawniej kamieniarz). Wprowadzono również bardzo duże uszczegółowienie zawodów polegające na określaniu wąskiego zakresu czynności jako nowego zawodu, a co naj-mniej specjalności, co może prowadzić do zwiększania presji na dalszą zmianę nazw
i do nieporozumień co do treści zawodów. Nie tylko prowadzi to do bałaganu, ale za-nieczyszcza język, np. monter sieci deszczownianych (zamiast deszczowni) Często nazwy te są najpierw wprowadzane do taryfikatorów zakładowych, a następnie zgła-szane do urzędowej klasyfikacji jako zawody występujące w praktyce.
Leave a reply