Umowa pożyczki podporządkowanej

W niektórych transakcjach finansowych używa się testu związanego z kształtowaniem się określonych wskaźników finansowych, np. stosunku sumy zysku przed opodatkowaniem plus odsetki do wielkości zadłużenia (odpowiednim poziomem w realiach amerykańskich i brytyjskich jest 20%) lub stosunku długu do kapitału – zyski zatrzymane powinny tu zbudować odpowiednią bazę kapitałową.

Umowa pożyczki podporządkowanej składa się z następujących elementów:

– zdefiniowanie stron umowy

– stwierdzenie podporządkowania (np. pożyczkodawca zgadza się, aby wszelkie zobowiązania pożyczkobiorcy wobec pożyczkodawcy zostały podporządkowane spłacie wszelkich innych zobowiązań pożyczkobiorcy wobec następujących wierzycieli)

– stwierdzenie, kiedy może następować splata pożyczki (okolicznością uzasadniającą taką spłatę jest terminowa obsługa zobowiązań o nadrzędnym charakterze i podatków oraz przestrzegania wskaźników finansowych)

– prawo do konwersji długu podporządkowanego na udziały kapitałowe w spółce celowej

– ewentualna zgoda na brak zabezpieczeń prawnych.

Istniejąca dotąd pożyczka może nabrać charakteru pożyczki podporządkowanej w wyniku zawarcia tzw. aktu podporządkowania.

Akt podporządkowania w przypadku takiej pożyczki składa się z następujących elementów:

– zobowiązanie spółki celowej i sponsora, że wszystkie wypłaty należności głównych oraz przysługujących sponsorowi odsetek lub innych należności ubocznych z tytułu przyszłych zobowiązań, spółki celowej wobec sponsorów, w tym zobowiązań z tytułu pożyczki, będą dokonywane na rzecz sponsorów, np. wspólników po uregulowaniu przez spółkę celową wszystkich bieżących płatności z tytułu umowy kredytowej, w tym w szczególności po spłacie przez spółkę celową wymagalnych rat kapitałowo-odsetkowych

– zobowiązanie się kredytobiorców i sponsorów, że bez zgody banku finansującego nie zawrą oni żadnych umów, pożyczek lub kredytów, które mogłyby spowodować pogorszenie stanu majątkowego kredytobiorcy, czyli spółki celowej.