Na pewno zawarcie umowy najmu jest też rozwiązaniem< najlepszym z punktu widzenia instytucji dostarczających zewnętrznych źródeł finansowania. Pozostaje pytanie o wybór formy umowy najmu, które to formy opisujemy dalej. Spółka A powinna tutaj dążyć do zapewnienia sobie takiej stawki umowy najmu, która zapewnia pokrycie wszystkich kosztów, w tym kosztów finansowych, oraz partycypacji w ewentualnych nadwyżkach wypracowanych przez operatora J z działalności hotelu. Oczywiście, jak wskazywaliśmy wcześniej, wiarygodność i doświadczenie operatora J powinny zostać zweryfikowane na przykład poprzez metody opisane z poprzednim rozdziale niniejszej pracy.
Jak zaznaczono w powyższym przykładzie, w projektach deweloperskich realizowanych na zasadach „project finance” wynajmującym będzie zazwyczaj spółka celowa powołana do realizacji projektu. Literatura anglosaska wyróżnia następujące typy umów (kontraktó- najmu:
– najem brutto („gross lease),
– najem netto („net lease”),
– najem z wzajemnym podziałem kosztów („expense stop lease”),
– najem z narzutem procentowym.
Spółka celowa nie wynajmuje kontrahentom powierzchni zajętej przez elementy konstrukcji budynku, szachty techniczne oraz przez piony komunikacyjne. Po odjęciu od całkowitej powierzchni budynku zajętych przez elementy konstrukcji budynku, szachty techniczne, piony komunikacyjne otrzymujemy powierzchnię najmu brutto. Od tego należy odjąć powierzchnie wspólne (hole, recepcje, wspólne korytarze, kuchenki i toalety). Wtedy dostajemy tzw. powierzchnię najmu netto. W dużych powierzchniach stosowany jest współczynnik powierzchni wspólnych, o który powiększa się powierzchnię najmu netto.
Leave a reply