Przepisy dyrektywy 93/38 odmiennie niż regulacje dyrektyw sektora publicznego umożliwiają podmiotom zamawiającym uwzględnienie przy udzielaniu zamówień korzystnych warunków akurat istniejących na danym rynku i przedkładają ekonomiczne korzyści, jakie mogą być uzyskane poprzez zawarcie umowy od zachowania wszystkich elementów procedury przetargowej. I tak zamawiający może rozpocząć procedurę negocjacyjną bez uprzedniego ogłoszenia, jeżeli udziela zamówienia na towary, które są nabywane na giełdzie i co do których wystosowano zapytanie o cenę lub w przypadku nadzwyczaj korzystnych zamówień, jeżeli możliwe jest zamówienie dostaw przy skorzystaniu ze szczególnie korzystnych okoliczności dostępnych przez bardzo krótki okres po cenie znacząco niższej od zwykłych cen rynkowych. Unormowania te zezwalają podmiotom zamawiającym skorzystanie z lepszych ekonomicznie warunków nabywania towarów, czego nie mogą uczynić podmioty sektora publicznego zobowiązane każdorazowo publikować ogłoszenie. Być może wynika to z chęci uchronienia potencjalnych oferentów przed arbitralnym zachowaniem się zamawiających, którzy mogliby dowolnie przyznawać zamówienie tylko określonym dostawcom argumentując, iż istnieją szczególnie korzystne okoliczności, a cena nabywanych towarów jest znacznie niższa – tym bardziej że pojęcie „szczególnie korzystnych okoliczności”, a zwłaszcza ceny „znacznie niższej od zwykłych cen rynkowych” nie są zdefiniowane poprzez, przykładowo, podanie o ile procent cena ta ma być niższa. Takie precyzowanie nie miałoby jednak znaczenia z punktu widzenia ekonomicznego, jako że pojęcie ceny znacznie niższej różniłoby się w zależności od rodzaju nabywanych dóbr, jak i rynku, na którym działa dany zamawiający.
Leave a reply