Wynika to z tej przyczyny, iż według prawa koreańskiego zamówienia udzielane przed podmioty prywatne nie podlegają ingerencji państwa.

Jeżeli chodzi o relacje pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Wspólnotą Europejską w zakresie zamówień publicznych, to stanowiły one jeden z poważniejszych problemów w trakcie negocjacji Rundy Urugwajskiej. Zadawnione problemy nie pozwalały na osiągniecie porozumienia satysfakcjonującego obie strony. Jednak w maju 1993 r. podpisano Memorandum o Porozumieniu obejmujące tylko niektóre zamówienia, które wygasło w 1995 r. W lutym 1995 r. zostało zawarte porozumienie w formie wymiany listów, na mocy którego przedłużono obowiązywanie memorandum z 1993 r. do dnia wejścia w życie GPA, co nastąpiło 1 stycznia 1996 r.

Na zakończenie omawiania rozwoju wspólnotowego rynku zamówień publicznych należy chociażby wspomnieć o umowach zawieranych przez Wspólnoty Europejskie, tworzących strefy wolnego handlu, unie celne lub tzw. umowy preferencyjne, które zawierają odrębne postanowienia również w zakresie zamówień publicznych. Obecnie obowiązującymi umowami są przede wszystkim:

– unia celna pomiędzy Turcją a Wspólnotą Europejską,

– europejsko-środziemnomorskie porozumienie tworzące stowa-rzyszenie pomiędzy Wspólnotami Europejskimi a Tunezją,

– umowa o wolnym handlu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi a Meksykiem.

Należy jeszcze wspomnieć w tym miejscu o umowach stowa-rzyszeniowych Wspólnot Europejskich z Rzecząpospolitą Polską, Czechami, Słowacją i Węgrami. W grudniu 2002 r. zakończono negocjacje akcesyjne z następującymi państwami: Cyprem, Czechami, Estonią, Węgrami, Litwą, Łotwą, Maltą, Polską, Słowacją i Słowenią. W dniu 16 kwietnia 2003 r. w Atenach przywódcy 25 państw (Wspólnoty Europejskie i państwa kandydujące) podpisali traktat

0 rozszerzeniu Unii Europejskiej. Umowa wejdzie w życie po jej ratyfikacji przez poszczególne kraje. Aspekt ekonomiczny, polityczny i społeczny zamówień publicznych