W odniesieniu do pierwszej zgłaszanej kwestii, praktycznie każda z umów związanych z realizacją projektu zawiera element sankcji za niedotrzymanie zobowiązań. Wykonanie tych zobowiązań jest często zabezpieczone stosownymi zabezpieczeniami prawnymi – na przykład gwarancjami kontraktowymi. Kwestia regresu nabiera (co jest oczywist- znaczenia w momencie, kiedy realizacja projektu napotyka z różnych powodów trudności, czyli gdy piętrzy się ryzyko związane z projektem. Wtedy najpilniejszą potrzebą jest doprowadzenie do ukończenia projektu.

Regres do sponsorów projektu mają najczęściej inne podmioty zaangażowane w projekt, w tym instytucje finansowe dostarczające zewnętrznych środków finansowych, np. banki komercyjne lub towarzystwa „venture capital” angażujące się w realizację projektów inwestycyjnych jako inwestorzy kapitałowi.

Z regresem do sponsorów projektu wiąże się także wybrana forma prawna realizacji projektu: czy projekt będzie realizowany w formule konsorcjum, czy w formule spółki celowej. Z dokonanego wyboru bowiem może wynikać bezpośrednio ważna kwestia dla określenia skali regresu do sponsorów projektu, jak odpowiedzialność za zaciągnięte zobowiązania przez spółkę celową i odpowiedzialność za bieżące zarządzanie projektem.

Jeżeli rozpoznanie otoczenia, rynku, podpisane umowy i deklaracje skutecznie minimalizują ryzyka projektu, wtedy można z dużą dozą pewności stwierdzić, że podmioty zaangażowane w projekt nie będą żądać regresu do sponsorów projektu lub też częściej regres ten będzie miał ograniczony charakter. Zatem skala regresu zależy od identyfikacji i oceny ryzyka oraz zastosowanych w projekcie sposobów zarządzania ryzykiem. Postulat regresu wystąpi na pewno w sytuacji, gdy przychody projektu nie są zapewnione w rezultacie zawartych umów lub przy innych formach podwyższonego ryzyka. Dzieje się tak w projektach deweloperskich, gdy nie zostały jeszcze zawarte umowy najmu/sprzedaży powierzchni w nieruchomości lub gdy umowy takie wygasają przed upływem umów związanych z zewnętrznymi źródłami finansowania, np. umowami kredytowymi.