Doświadczony konsultant może pomóc w szczególności w wyborze formy prawnej spółki celowej, doborze sposobu transferu nieruchomości do spółki celowej z punktu widzenia optymalizacji podatków, identyfikacji ryzyka projektu i ustaleniu sposobów zarządzania tym ryzykiem. Konsultant może tutaj potwierdzić konkluzje zleceniodawcy lub wskazać, że w projekcie mogą wystąpić nowe, dotąd nierozpoznane obszary ryzyka. Konsultant może też zaproponować nowe sposoby zabezpieczenia przed ryzykiem. W skład tych zabezpieczeń mogą także wchodzić odpowiednie procedury niezbędne w fazie operacyjnej projektu. Te nagromadzone doświadczenia mogą okazać się bezcenne dla osób zarządzających projektem. Konsultant może pomóc w doborze odpowiednich stron projektu oraz w odpo-wiednim sformułowaniu stosownych umów. Może także ocenić realność zakładanego harmonogramu rzeczowego inwestycji. Konsultant może też pomóc w negocjowaniu różnych umów, np. umowy kredytowej. Doświadczeń i kontaktów konsultanta nie wolno zatem ignorować. Odwołując się do tych doświadczeń, wspólnie z konsultantem osoby odpowiedzialne w spółce celowej mogą w dokumentacji wpłynąć na kształt planu strategicznego projektu lub też ustalić odpowiednią skalę regresu do sponsorów projektu w momentach krytycznych dla projektu, np. w fazie rozruchu. Niemniej ważne jest odpowiednie planowanie podatkowe. Konsultanci mogą być pomocni w uzyskiwaniu odpowiednich decyzji i uzgodnień

0 administracyjnym charakterze oraz w rekrutacji personelu odpowiedzialnego za realizację projektu. Wejście projektu w fazę operacyjną nie powinno powodować automatycznej rezygnacji z usług konsultantów. W fazie operacyjnej konsultanci powinni kontrolować, czy wypracowane z ich pomocą środki i procedury ograniczające ryzyko są rzeczywiście stosowane. Jeśli przebieg projektu odbiega od założeń, konsultanci powinni podejmować niezbędne działania zaradcze.

Interdyscyplinarny skład zespołu doradców powinien też obowiązywać, gdy rozważany jest projekt zakupu już wybudowanych i wynajętych nieruchomości