Takie powiązania trzeba zbadać ze względu na ryzyko transferu zysków. Zawsze istnieje bowiem w rezultacie wzajemnych powiązań zagrożenie, że zawarte umowy towarzyszące projektowi będą co do swych warunków odbiegać od standardów rynkowych. Rodzi to więc niebezpieczeństwo wspomnianego transferu zysków z projektu oraz konsekwencje podatkowe związane z tzw. cenami transferowymi. Sponsorzy i inni partnerzy w realizacji projektu mogą postawić się w ten sposób w uprzywilejowanej pozycji.

Zanim przejdziemy do omawiania konkretnych umów, kilka uwag natury ogólnej. Podstawę zawierania umów na gruncie polskiego prawa stanowi art. 353 k.c., gdzie zapisana jest swoboda zawierania umów. Treść umów może być przez strony kształtowana dowolnie, w zależności od celu i przedmiotu danej umowy. Treść umowy nie powinna sprzeciwiać się naturze, ustawie lub też zasadom współżycia społecznego. Zasada swobody zawierania umów oznacza uprawnienie do swobodnego wyboru podmiotu, z którym będzie zawierana umowa. Postanowienia umów powinny być jednocześnie przestrzegane. Stanowi to podstawę bezpieczeństwa całego obrotu gospodarczego. Do zawierania umów w obrocie gospodarczym mają zastosowanie przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju czynności prawnych, ich formy, wad składanych oświadczeń woli oraz interpretacji postanowień umownych. Kodeks cywilny reguluje trzy sposoby zawierania umów:

– przez przyjęcie oferty,

– w drodze przetargu,

– w drodze rokowań.

Zgodnie z art. 65 § 2 k.c. oświadczenia woli stron należy interpretować, kierując się zgodnym zamiarem stron i celem umowy a nie jedynie opirając się na jej dosłownym brzmieniu. Należy przy tym brać pod uwagę okoliczności złożenia oświadczenia woli, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje.1-14

Umowy zawierane w ramach „project finance” można podzielić na umowy bezpośrednie (direct agreement- i umowy pośrednie.