Rozwój techniki rozumiany jest na ogól jednoznacznie, jednak w tej mierze również występuje kilka definicji. Do dalszych rozważań przyjęto, że oznacza on technologię wytwarzania (procesy produkcji), materiały używane w procesie produkcji, zarówno wchodzące w skład nowego wyrobu, jak i zużywane do jego wytworzenia, narzędzia produkcji (technikę wytworzenia). Do rozwoju techniki zalicza się również wiedzę niezbędną do wdrożenia techniki i jej wykorzystania. W ostatnich latach podkreślana jest wiedza informatyczna.

Przez setki lat technika wytwarzania pozostawała niezmieniona, a przemiany pracy następowały powoli, nowe zawody wyodrębniały się pod wpływem społecznego podziału pracy na rzecz zaspokajania niezbędnych potrzeb człowieka. Najbardziej znane są zawody najstarsze – rolnicze, które od zarania dzieliły się na zawody pasterskie, hodowlane oraz związane z uprawą ziemi, zawody robotnicze, w tym: budowlane, wytwórcze (produktów użytkowych, wyrobów artystycznych i innych) – które przez setki lat pozostawały niezmienione, aż do okresu rewolucji przemysłowej w Anglii, zwłaszcza w XVIII i XIX w. Obecnie rozwój nowych zawodów i przeobrażenia starych wykazują tak dużą dynamikę, że stanowią w tej dziedzinie nowy świat.

Powstaje pytanie jakie czynniki decydują, że dany zawód staje się zawodem nowym? Analiza różnic w wykonywanych pracach, czynnościach, zadaniach, prowadzi do wniosku, że warunkiem wyodrębnienia poszczególnych rodzajów pracy w nowy zawód są następujące zmiany: