– prawo do swobodnego tworzenia podmiotów gospodarczych

– swoboda działalności gospodarczej wszystkich podmiotów taka swoboda oznacza możliwość wyboru sposobu produkcji, profilu produkcji, alokacji kapitału i sposobów finansowania inwestycji

– swoboda obrotu kapitałem oraz towarami

– swoboda wyboru partnerów do realizacji projektów

– istnienie rynku siły roboczej

– prawo do swobodnego kształtowania cen i warunków obrotu, tj. za pomocą umów między kontrahentami bez ingerencji o charakterze administracyjnym.

Tak więc swoboda zastosowania posiadanego pieniądza, w tym swoboda w wyborze sposobu finansowania inwestycji wynika bezpośrednio z atrybutów gospodarki rynkowej. Każdy z podmiotów decydujących się na realizację procesu inwestycyjnego samodzielnie ponosi ryzyko tego procesu, realizując korzyści lub ponosząc straty. Ma jednocześnie do dyspozycji wiele możliwości minimalizacji różnych kategorii ryzyka inwestycyjnego. W gospodarce rynkowej funkcjonuje więc wiele sposobów finansowania projektów w różnych branżach gospodarki. Są one znane i doskonalone od wieków. Nie wszystkie z tych sposobów są w tej chwili szeroko rozpowszechnione w Polsce, pomimo swobodnego przepływu różnych rozwiązań i pomysłów wynikających z coraz ściślejszych związków gospodarki polskiej z gospodarką światową. Mimo 10 lat transformacji ustrojowej i związanego z nią rozwoju systemu finansowego, pewne formy finansowania projektów inwestycyjnych, takie jak „project finance” nie rozwinęły się w zadowalający sposób i nie doczekały się szczegółowego omówienia w literaturze przedmiotu, mimo iż w realiach rozwiniętej gospodarki rynkowej są one ważnymi sposobami mobilizacji kapitału.

Do takich właśnie form finansowania należy właśnie finansowanie na zasadach „project finance” – czyli finansowanie wykorzystujące specjalnie utworzone do tego celu podmioty (spółki celow- o minimalnym zatrudnieniu i ograniczonym zakresie działania.