Innym przepisem istotnym dla systemu prawa zamówień publicznych jest art. 87 TWE odnoszący się przede wszystkim do wszelkiej pomocy państwa lub pomocy udzielanej z funduszy państwowych krajowym przedsiębiorstwom w formie bezpośrednich

dotacji lub poprzez prowadzenie określonej polityki ekonomicznej. W sytuacji gdy udzielona pomoc, bez względu na jej formę, przez uprzywilejowanie niektórych przedsiębiorstw lub niektórych gałęzi produkcji krajowej zakłóca konkurencję lub grozi jej zakłóceniem i w zakresie, w jakim narusza wymianę pomiędzy państwami członkowskimi jest ona zakazana na mocy art. 87 TWE. Akceptuje się jednak, że pewne rodzaje czy kategorie pomocy państwa są pożądane nawet w gospodarce rynkowej – może ona gwarantować osiągnięcie maksimum wydajności (nowe technologie) lub realizuje określone cele ważne społecznie.

Ważnym problemem jest relacja pomiędzy przepisami art. 87 i art. 88 TWE a przepisem art. 28 TWE. Niektóre z udzielanych pomocy państwowych mają bowiem na celu wspieranie rodzimego przemysłu lub jego wybranych gałęzi. W takim zakresie działania podjęte przez państwo w formie dotowania pewnych przedsiębiorstw lub wyrażające się w prowadzeniu określonej polityki wspomagającej dane gałęzie gospodarki z pewnością naruszają zasadę swobodnego przepływu towaru, ograniczając wielkość importu, co rzecz jasna w wystarczający sposób stanowi przesłankę do uznania takich środków za sprzeczne z brzmieniem normy z art. 28 TWE. W jednym ze swoich wcześniejszych orzeczeń Ianelli&Volpi SpA v. Ditta Paola Meroni Trybunał Sprawiedliwości zdaje się wyrażać pogląd, iż generalną regułą jest, że art. 28 TWE nie ma zastosowania do pomocy udzielanej przez państwo członkowskie, jednak może odnosić się on do samych środków i warunków przyznania takiego wsparcia, o ile nie są one konieczne do realizaq’i zamierzonego celu, dla którego dana pomoc została udzielona oraz jeżeli tylko można je rozpatrywać niezależnie od oceny samej pomocy.