Pojęcie równości jest ściśle związane z ideą sprawiedliwości. Dlatego też możemy rozróżnić pomiędzy równością w znaczeniu formalnym i w znaczeniu materialnym. O ile pierwsze z tych pojęć odnosi się do równości wobec prawa, to drugie dotyczy już treści danej normy prawnej. Prawo wspólnotowe chroni zasadę zarówno materialnej, jak i formalnej równości. Zasady te są generalną regułą prawa, która ma być przestrzegana przez wszystkie sądy.

W praktyce zakres obowiązywania zasady równego traktowania zależy od treści poszczególnych aktów prawnych regulujących funkcjonowanie rynków zamówień publicznych. Jeżeli bowiem mimo ogólnej zasady niedyskryminacji stosowne postanowienia odnoszące się do obowiązku ogłaszania o przetargach, terminów składania ofert oraz kwalifikacji oferentów i zasad wyboru najkorzystniejszej oferty będą zawierały ograniczenia, to taki zapis o równym traktowaniu będzie miał znaczenie jedynie deklaratywne – tak jak ma to miejsce w wielu przypadkach umów wolnohandlowych.

Najszerszą postać ma zakaz niedyskryminacji ze względu na jakąkolwiek podstawę i obejmujący wszystkie postępowania w sprawie udzielenia zamówienia, niezależnie od jego wartości. Jednak w praktyce takie zasady nie funkcjonują – albo doznają ograniczeń ze względu na dopuszczalność stosowania preferencji krajowych, albo nie obejmują wszystkich zamówień. O ile bowiem jeszcze zakaz dyskryminacji ujęty w art. 12 TWE odnosi się do wszystkich zamówień, niezależnie od ich wartości, to obejmuje on jedynie te sytuacje, gdzie mamy do czynienia z elementem zagranicznym.