Adwokat Generalny w opinii do sprawy Dundalk stwierdził jednak, że zastosowanie dyskryminującej specyfikacji nie było aktem odosobnionym i stanowiło wyraz ogólnej praktyki. Opinia ta została podzielona przez Trybunał i znalazła swoje odzwierciedlenie w treści końcowego orzeczenia.

Oczywistym jest, że wszelkie podjęte przez zamawiającego środki dyskryminujące w sposób bezpośredni towary pochodzenia zagranicznego są objęte art. 28 TWE. Tak orzekł Trybunał między innymi w sprawie Du Pont de Nemours Italiana SpA v. Unita Sanitaria Locale No. 2 Di Carrara, gdzie władze kierując się polityką promocji słabszego ekonomicznie regionu południowych Włoch (Mezzogiorno) nakazały, by określone podmioty zamawiające zare-zerwowały 30% udzielanych zamówień na dostawy produktów z tego obszaru. Jak z orzeczenia tego wynika, polityka mająca na celu promocję rozwoju danego regionu przy zastosowaniu środków naruszających art. 28 TWE nie może być usprawiedliwiona na gruncie art. 30 TWE.

Innym interesującym problemem jest jednak kwestia, czy środki związane z zamówieniami muszą mieć charakter dyskryminacyjny, by ich stosowanie naruszało art. 28 TWE. Generalnie wiadomo, że zastosowanie art. 28 TWE nie jest wyłączone z uwagi na to, że podjęty środek odnosi się zarówno do krajowych, jak i zagranicznych produktów. Wiele z takich środków jest niewłaściwych, mimo że formalnie obejmują wszystkie towary, ale ich ograniczające działanie w większym stopniu dotyczy importerów niż dostawców krajowych. Powszechnie akceptuje się również, że art. 28 TWE stosuje się do takich środków, które nie mają charakteru ani dyskryminacji pośredniej, ani bezpośredniej, jeżeli odnoszą się one do cech charakterystycznych produktu, takich jak jego bezpieczeństwo czy standardy jakości.