Stosunek do pracy

Stosunek do pracy zależał od tego, co się robiło i kto pracę wykonywał. Działalność pełna wysiłku, ale zmierzająca do uwieńczenia jakiegoś dzieła była godna Rzymianina i mogła podwyższyć jego godność. Natomiast praca prosta, ręczna, brudna, uciążliwa fizycznie była uważana za pracę podłą – do wykonywania przez niewolników.

Pogląd ten przeszedł do średniowiecza i został w dużym stopniu przyjęty przez religię chrześcijańską z tą zmianą, że prowadzenie interesów pojmowane było nie jako praca, lecz jako „wiedza”. Sztuki i interesy warunkowały pracę, usługi fizyczne i pomoc, ale same nie były pracą . Przede wszystkim Bóg sam pracował stwarzając świat, pracował też w raju, w którym osadził człowieka, by ten go pielęgnował i strzegł. Praca w pocie czoła, na którą Bóg skazał człowieka za grzech pierworodny, dotyczyła wszystkich, a nie tylko biedaków i niewolników. Św. Augustyn podkreśla, że praca była misją przekazaną człowiekowi wraz z jego stworzeniem, na co kładziono nacisk w tradycji chrześcijańskiej, a klątwa rzucona na człowieka wraz z wypędzeniem z raju dotyczyła warunków, w jakich praca była wykonywana. Chrześcijańska idea nie oznaczała jednak wyższego prestiżu pracy, jakkolwiek zaczęto szanować pracę na roli i w rzemiośle.

W późnym średniowieczu terminem „praca” nazywano również utrapienia, tarapaty, biedę, potrzebę walki i niebezpieczeństwo. Filozofia scholastyczna upatrywała korzyści płynące z pracy głównie w zwalczaniu próżniactwa, poskromieniu ciała i uzyskaniu utrzymania. Ogólnie uważano, że praca jest obowiązkiem ludzi nie mających środków do utrzymania się przy życiu, ale nie była ona obowiązkiem powszechnym.

You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.

Leave a Reply

Designed WP.
Najwyższy poziom płacy

Pomimo że dobór wykorzystywanych form świadczeń wydaje się być w niejednej z badanych organizacji świadomym i celowym działaniem skierowanym na realizację wytyczonej strategii wynagrodzeń (tworzy...

Zamknij