Postanowienia zawarte w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską

W ocenie Trybunału Sprawiedliwości ogólna zasada równości jest jedną z podstawowych zasad prawa wspólnotowego. Stanowi ona właściwie tyle, że niedopuszczalne jest czynienie różnic między podmiotami prawnymi państw członkowskich, które znajdują się w tożsamych sytuacjach, albo równoprawne ich traktowanie, gdy znajdują się w sytuacjach różnych, chyba że znajduje to obiektywne uzasadnienie. W ten sposób zasada równości opiera się przede wszystkim na idei niedyskryminacji arbitralnej, a krąg kryteriów niedyskryminacyjnych nie jest oznaczony.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 (poprzedni art. – TWE w ramach stosowania Traktatu i bez uszczerbku dla przewidzianych w nim postanowień specjalnych zakazana jest wszelka dyskryminacja stosowana ze względu na przynależność państwową. Jako zasada generalna zakaz dyskryminacji wywodzi się z norm dotyczących praw człowieka, a w Traktacie służy konstruowaniu wspólnego rynku. Ten przepis o charakterze ogólnym ma również zastosowanie w przypadku rynku zamówień publicznych. Zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową jest istotnym elementem systemu zapewniającego, aby konkurencja na „rynku wewnętrznym” nie była zakłócona.

Cudzoziemcy pochodzący z terytorium Unii Europejskiej nie mogą być traktowani gorzej niż obywatele danego państwa członkowskiego. W sprawie I.W. Cowan v. Skarb Publiczny Trybunał Sprawiedliwości podkreślił, iż w zakresie przedmiotowym i podmiotowym obowiązywania prawa wspólnotowego obywatele innych państw członkowskich mają identyczne uprawnienia jak obywatele danego państwa, a prawa te są chronione przed sądem.