Skoro w tym przypadku istnieją odrębne przepisy dotyczące wolnego przepływu usług, to nie ma potrzeby stosowania ogólnego zakazu wynikającego z art. 1 Nie oznacza to jednak, że dane dyskryminacyjne zachowanie się państwa członkowskiego nie stanowi jednocześnie naruszenia art. 12 TWE obok naruszenia postanowień o charakterze

Proponuje się przyjęcie definicji (niezaakceptowanej jednak formalnie przez Trybunał) podanej przez Adwokata Generalnego w opinii do sprawy Mannesmann. Stwierdził on mianowicie, iż celem dyrektyw jest nałożenie określonych obowiązków (związanych z udzielaniem zamówień) na podmioty, których działalność polegająca na spełnianiu

Inną formą pośredniej dyskryminacji rozważaną przez Trybunał Sprawiedliwości było zastosowanie takich środków, które utrudniały kontrahentom zagranicznym wykorzystanie własnej siły roboczej. Do kategorii tych środków należą wszelkie wymagania stawiane przez zamawiającego dotyczące obowiązku korzystania z miejscowych pracowników. Przykładem tutaj może być orzeczenie Sto- rebaelt, w którym Trybunał uznał za naruszającą art. 49 TWE klauzulę

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 2 ust. 3 dyrektywy podmioty takie uważane są za posiadające takie wyłączne lub szczególne uprawnienia.

Jeżeli podmiot zamawiający nie jest organem publicznym, to dostarczanie wody pitnej, energii elektrycznej, gazu lub energii cieplnej do sieci zapewniającej usługi społeczeństwu nie jest objęte

Na podstawie opracowanych przed południem materiałów wszyscy uczestnicy szkolenia powinni wytyczyć sobie wstępny cel zawodowy. Otrzymują arkusze robocze, na których spisują swoje umiejętności, słabe strony, upodobania i awersje. Jednocześnie tworzą „listę życzeń”, podając obiektywne i subiektywne sprawy, które są dla nich ważne przy wyborze pracy15. Ponieważ mam zbyt mało czasu, by zająć się wszystkimi uczestnikami, wybieram jednego z nich i podczas wspólnej dyskusji wytyczamy mu nowy ceł zawodowy. Następnie słuchacze – podzieleni na małe grupy – ustalają cele dla siebie i swych kolegów, po czym przedstawiają je i uzasadniają ich wybór. Na to ćwiczenie należy przeznaczyć dostateczną ilość czasu, gdyż z doświadczenia wiem, że uczestnicy mają na początku trudności z precyzyjnym wytyczeniem i zoperacjonalizowaniem nowego celu zawodowego.

Należy zaznaczyć, iż dyrektywa sektorowa w nieco odmienny sposób ujmuje wyjątki od obowiązku publikacji ogłoszenia, które nie mają swojego odpowiednika w przypadku zamawiających z sektora publicznego. I tak w przypadku dodatkowych dostaw, dokonywanych przez pierwotnego dostawcę, których celem jest częściowe zastąpienie towarów lub

W dużych przedsiębiorstwach i w wypadku znacznych redukcji personelu zaleca się stworzenie bazy danych pracowników korzystających z outplacementu. Aby uniknąć ewentualnych konfliktów, należy tę kwestię omówić najpierw z radą pracowniczą. Wspominałam już o konieczności wyrażenia przez klientów zgody na przechowywanie informacji o nich. Jeżeli usługi outplacementowe są świadczone przede wszystkim przez osoby spoza przedsiębiorstwa, nie powinno się korzystać z baz danych prowadzonych przez dział personalny, aby nie nadwerężać zaufania klientów do zewnętrznych konsultantów. Klienci muszą być pewni, że dysponują oni tylko tymi informacjami, których sami im udzielili bez tego trudno będzie zbudować dobre relacje między konsultantem a klientem. Niektórzy zauważają wprawdzie, że istnieje możliwość udostępnienia doradcom jedynie niektórych danych nie można jednak zapominać, że wiele osób będzie podchodziło do tego nieufnie, nie wierząc, iż do pozostałych informacji dostęp jest zablokowany. Biorąc pod uwagę ten aspekt psychologiczny, warto dokonać ścisłego rozdziału bazy danych ośrodka outplacementu i baz działu personalnego. Kolejnym argumentem przemawiającym za tym rozdziałem jest rodzaj danych, jakie gromadzi się w bazach działu personalnego. Z reguły informacje te nie pokrywają się z danymi, które są potrzebne do określenia nowej drogi zawodowej.

Uczestników szkolenia należy bezustannie zachęcać do samodzielnej refleksji, nie bacząc na często żywione przez nich pragnienie otrzymania jednoznacznych opinii i swoje osobiste preferencje. Celem każdego programu outplacementu jest nauczenie klienta podejmowania samodzielnych decyzji. Po omówieniu merytorycznych aspektów życiorysu przechodzi się do aspektów formalnych. Słuchacze powinni ocenić, czy:

Jak z powyższych rozważań wynika etap składania i oceny ofert zawiera wiele elementów zarówno o charakterze formalnym, jak i materialnym zapewniających prawidłową realizację zasady równego traktowania wszystkich uczestników postępowania o udzielenie zamówienia. Stosowne postanowienia prawa wspólnotowego regulują terminy składania ofert, ich formę oraz treść, charakter specyfikacji technicznych, kryteria wyboru ofert i ich oceny. W zasadzie etap oceny

Z powyżej przedstawionych przyczyn wynika, iż wpływ organów państwowych na przedsiębiorstwa, a tym bardziej inne instytucje o charakterze publicznym – niezależnie od formy, w jakiej się on przejawia, obejmując ingerencję w sprawy finansowe lub też organizacyjne – skutkuje ograniczeniem konkurencji na rynkach, na których podmioty

Rozpatrujący sprawę sąd krajowy skierował do Trybunału zapytanie, czy organ krajowy, który udzielił w tym przypadku zamówienia mimo nieobjęcia go listą może być uznany za „podmiot zamawiający” w rozumieniu dyrektywy 71/30

Europejski Trybunał Sprawiedliwości w odpowiedzi na pytanie orzekł, że pojęcie „państwa” ujęte w art. 1

Z mojego doświadczenia wynika, że istnieją cztery powody, dla których większość klientów wpada w panikę na myśl o rozmowie kwalifikacyjnej:

– nieumiejętność przedstawienia swych mocnych stron i umiejętności zawodowych,

– strach wynikający z braku informacji o tym, jak rozmówca wyobraża sobie idealnego kandydata, niepewność co do możliwych pytań,

Taki pogląd jak najbardziej zasługuje na akceptację – ważne jest faktyczne działanie takiego podmiotu, niezależnie od tego, czy zakres jego kompetencji został ustalony już przy jego utworzeniu czy też w terminie późniejszym.

Ważną deklarację zawarł Trybunał Sprawiedliwości w jednym z ostatnich orzeczeń w sprawie Adolf Truley GmbH and Bestattung Wien GmbH...

Następnym ważnym przepisem z punktu widzenia zamówień publicznych jest art. 86 TWE, który dotyczy pewnych obowiązków państw członkowskich w odniesieniu do przedsiębiorstw o charakterze publicznym oraz do przedsiębiorstw, które otrzymały od państwa specjalne332 lub wyłączne333 prawa. Tego typu przedsiębiorstwa

grają ważną rolę w niektórych gałęziach gospodarki, takich jak sektor wodny, energetyczny, transport czy telekomunikacja. Ze względu na wpływ, jaki wywierają na nie władze państwowe lub samorządowe (kontrola prowadzonej działalności, posiadanie całości lub większości udziałów, dowolność w przyznaniu specjalnych lub wyłącznych praw, zgoda na kontynuację korzystania z nich) są one podatne na presję z tej strony (np. nakaz nabywania produktów jedynie krajowego pochodzenia) i nie zawsze ich postępowanie jest zgodne z regułami wolnej konkurencji. W sytuacji gdy ponadto posiadają one pozycję dominującą, co uwalnia je od nacisków o charakterze komercyjnym, skłonne są do działania w sposób „niekonkurencyjny”. Działanie państwa polegające na nakazie lub zachę-caniu tych przedsiębiorstw do działań sprzecznych z postanowieniami traktatowymi stanowi naruszenie art. 86 TWE. Jeżeli natomiast podmioty te samodzielnie podejmują decyzje, których wykonanie jest niezgodne przykładowo z art. 81 TWE, to państwo nie ponosi odpowiedzialności, chyba że pomiędzy przedsiębiorstwem a władzami krajowymi lub samorządowymi zachodzi taki związek, który uzasadnia zastosowanie art. 226 TWE.

Wszystkim wydaje się , że składka którą raz w miesiącu odprowadzamy do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest szczególnie wysoka. Oczywiście coś w tym jest. Zacznijmy jednak od tego na co wydawane są nasze ciężko zarobione pieniądze które miesiąc w miesiąc odprowadzamy do zakładu ubezpieczeń społecznych...